Je kunt ook niet even op vakantie gaan, of er duikt weer een nieuw onzinbegrip op. Ik heb het over verspillingsvrij… wat? Ja, verspillingsvrij. Bij verspilling denk ik aan geld en energie. Geld uitgeven aan zaken die niet nodig zijn, zoals dure handtassen en schoenen die je niet gebruikt, en aan pogingen om een petrolhead aan de elektrische auto te krijgen. Pure energieverspilling…
Maar daar gaat verspillingsvrij niet over… #verspillingsvrij gaat over voedselverspilling. Oh… zeg dat dan!
In deze tijden van directduidelijk (de overheid belooft duidelijke taal en slaagt daar steeds beter in) verwacht je dat de jongens en meisjes van deze beweging iets beter hun best doen. Een simpel onderzoekje onder een paar Nederlanders had je al laten zien dat niemand #verspillingsvrij begrijpt. Kom op mensen, ‘hypotheek’ is tegenwoordig al te moeilijk (Centraal Beheer heeft er ‘lening voor je huis van gemaakt) en ‘vermijd drukte’ werd ‘ga niet naar drukke plekken’ (gemeente Den Haag). En nu komen jullie met een dikke nominale vorm (dat is een werkwoord of bijvoeglijk naamwoord dat een zelfstandig naamwoord is geworden) met het aanhangsel -vrij. Dan denk ik aan aflossingsvrij (bij een hypotheek – o nee, dat is een lening voor me huis), stofvrij (geen stof). IJsvrij (vrij van school omdat er ijs ligt) is dan weer een vreemde eend in de bijt…
Oudere jongeren herinneren zich misschien de campagne ‘Gun schoenen een tweede ronde, weggooien is zonde’. Dan weet je waar je aan toe bent, ook al loopt de poëzie niet helemaal als een soepele sneaker. Bij verspillingsvrij gaat het dus om kapjes en kontjes, restjes en kliekjes. En om niet meer in huis te halen en te bereiden dan je nodig hebt. Supergoeie actie, matige copy.
No time to waste, want volgende week is het zover: de Verspillingsvrije Week!
(Beeld)
https://www.newfoodmagazine.com/article/73936/can-food-waste-end-world-hunger/