SAMMY van Ramses Shaffy: VdL132
Nico van der Linden speelt, Dolf Weverink presenteert De Klassieken. Maar dat doet Ab Nieuwdorp toch altijd? Ja, maar nu even niet. Het gaat allemaal om de VdL-nummers van de liedjes van Ramses Shaffy.
Ab ovo? In medias res is spannender
‘Pluk had een klein rood kraanwagentje. Hij reed er mee door de hele stad en zocht naar een huis om in te wonen. En dan vroeg hij aan de mensen: ‘Weet u niet een huis voor me?’
Wat een geweldige opening! Annie M.G. Schmidt kiest in Pluk van de Petteflat voor ‘in medias res’, ze begint midden in het verhaal. Veel spannender dan eerst uitleggen hoe het komt dat Pluks ouders niet in beeld zijn en waarom hij rondrijdt met een kraanwagentje.
Dat zouden meer mensen moeten doen, want als bij een uitvaart de spreker van dienst begint met ‘Jo de Jager werd geboren op 3 september 1938’ dan zak je waarschijnlijk een beetje onderuit en denk je ‘dit wordt een lange zit’. Vertel je een (levens)verhaal lineair, van A tot Z, ben je wel even bezig. De spreker moet van goeden huize komen om het boeiend te houden, en dat is niet iedereen gegeven. Deze narratieve structuur heet ‘ab ovo’ en dat is Latijn voor ‘uit het ei’.
Begin met een scène die tot de verbeelding spreekt, die laat zien wat voor persoon Jo is (of was), doe net als Annie M.G. Schmidt en kies voor ‘in medias res’, Latijn voor ‘in het midden van de zaak’.
Je kunt natuurlijk ook met het einde beginnen, ‘in ultimas res’. Maar ja, dan weet je hoe het verhaal afloopt en ga je met flashbacks terug in de tijd.
De ‘weave’ van Donald Trump
Een spreker beslist niet lineair vertelt, is Donald Trump. Zijn speeches hebben hetzelfde effect als een tijdje ronddolen op social media: het gaat alle kanten op, er zit geen lijn in. En daar is hij trots op. Geen lineair verhaal, maar een aaneenschakeling van ‘in medias res’ momenten zonder verband, die hij vervolgens ‘briljant laat samenkomen’. Die techniek noemt hij ‘weaven’ en als het aan Trump ligt, krijgt deze narratieve techniek een plaats in de retorica. Maar hoe zeg je ‘weaven’ in het Latijn?
In Taalmanieren vind je zaken die eindredacteur Aleid Bos en samensteller Dolf Weverink opvallen. We signaleren, stellen vragen en doen hier en daar een suggestie. En het is onvermijdelijk dat we er af en toe iets van vinden. Maar ja, dat is ook maar een mening…
Angeiler!
“Goed, maken we nu een serie Ankeilers om lezers naar jullie verhalen te trekken,” zeg ik halverwege het content café met het team van Bouwstenen voor Sociaal. Ankeilers? Dat zijn aantrekkelijke en uitnodigende zinnetjes. Want hoe leuk je content ook is, je moet de lezers op gebruikers wel uitnodigen en op het spoor zetten.
Honoré kijkt me vragend aan. Je bedoel Angeilers? Met een g?
Nou, ik bedoelde toch echt Ankeilers, maar ik vind deze variant wel heel leuk. Affengeil zelfs. Die houden we erin. Angeilers dus, met dank aan Honoré.
In mijn Van Dale D-N vind ik ‘ankeilen – aanklampen, aanspreken, lastigvallen. Maar Ankeiler staat er niet in. Angeiler ook niet. Nog niet.
Ondertussen, in Van Dale: ‘ankeiler: (1) tot lezen uitnodigende tekst op de voorpagina van een krant of een tijdschrift, of op een homepage, var. aankeiler (2) leader, var. aankeiler [Duits: Ankeiler]
Drie schrijvers op nummer 29
AMSTELVEEN Aan de Bovenkerkerkade in Amstelveen wonen drie schrijvers op één huisnummer: Jim Reekers op nummer 29, Mineke Schipper op 29A en Dolf Weverink op 29D. Is het toeval dat de drie (bijna) naast elkaar wonen, of heeft de Bovenkerkerkade in Amstelveen iets bijzonders?
JIM REEKERS
Jim Reekers staat met zijn boek ‘De medische omerta’, dat op 29 augustus verscheen bij uitgeverij De Arbeiderspers, landelijk in de belangstelling. ‘De zorg is moreel failliet,’ is een uitspraak waarmee oud-hoogleraar en interventieradioloog Reekers de medische wereld wil opschudden. Zwijgcultuur en belangenverstrengeling, horen, zien en zwijgen – Jim Reekers doet een boekje open.
MINEKE SCHIPPER
Op 29a woont Mineke Schipper. Zij is ook een oud-hoogleraar, maar dan op een heel ander vakgebied: interculturele literatuurwetenschap. Ze schreef drie romans en haar 24ste non-fictie boek ‘Weduwen -Een nooit vertelde geschiedenis’ verscheen dit voorjaar. Minekes werk is vertaald in onder meer het Engels, Chinees en Arabisch. Ze geeft over de hele wereld lezingen.
DOLF WEVERINK
Drie deuren verder vinden we Dolf Weverink, die op 15 september zijn boek over schrijfcoachen en schrijftrainen presenteerde: ‘Lola en de rode ballen – tips voor schrijfcoaches en schrijftrainers’. Bovendien runt hij met zijn partner Mariët van den Berg Leporello Uitgevers, de uitgeverij die ook ‘Humanity’s End As A New Beginning – World Disasters in Myths’ uitgaf. Voor dit boek verzamelde Mineke Schipper de oude mythen (en ze schreef het essay), de mythen inspireerden de Japans-Amerikaanse kunstenaar Yuriko Yamaguchi tot 30 kunstwerken over het Einde.
MOOIE GESPREKKEN
Wat is het geheim van de Bovenkerkerkade? De numerologie zegt over het getal 29 dat het verbonden is met mensen die voortdurend bezig zijn zichzelf te verbeteren, die nieuwe dingen willen leren. Of is het gewoon toeval? Hoe het ook zij – het levert behalve een leuk plaatje ook mooie gesprekken op.
EIGEN PLEK IN LOKALE BOEKHANDELS
‘Een eigen hoekje in de Amstelveense boekhandels zou mooi zijn’ zeggen de drie. Met plaats voor de boeken van het drietal van nummer 29 en andere Amstelveense schrijvers, zoals Jacobine van der Hoek, auteur van ‘De roos van Napoleon’. ‘Nu maar hopen dat Remco Houtepen van Libris Venstra en Rob Kuyper van Boekhandel Blankevoort meelezen.’
[Ik stuurde deze tekst + foto naar onze lokale krant en ze vonden het blijkbaar een aardig bericht, want we zagen onszelf terug in het Amstelveens Nieuwsblad.]
Schrijven met lef en liefde in Onze Taal
Leuk hoor: Japke D. en Lola en de rode ballen samen in een hoekje van Onze Taal.